Het lijkt op het eerste gezicht tegenstrijdig. Belangrijke producenten van ruwe olie zijn gevestigd in de geopolitieke crisisregio's in Oost-Europa en het Midden-Oosten. Het hogere risico op productieverliezen had de prijzen naar boven kunnen duwen.

Toch zien we het tegenovergestelde. Van eind juni tot half november 2014 zakte de prijs voor een vat Brent-olie van 115 tot zelfs onder de 72 Amerikaanse dollar, min 37 procent dus. Naast de stabiele productievolumes in Irak en de productiegroei in de kleinere olieproducerende landen zijn de VS hiervoor een belangrijke reden.

Volgens het Internationale Energieagentschap (IEA) verhoogde 's werelds grootste economie haar productie zodanig dat ze binnenkort Saoedi-Arabië zal vervangen als de grootste producent van liquide energiebronnen ter wereld, en dat voor het eerst sinds 1991.

Hierdoor zullen de VS op grote schaal geen nettokoper meer zijn op de oliemarkt. Bovendien verwacht het IEA globaal genomen een relatief stabiele productiegroei over de komende jaren, wat de toename van de vraag wellicht tot minstens eind 2017 zal overtreffen.

De reden voor de relatief bescheiden raming van de vraag is hoofdzakelijk te vinden in het feit dat China – de grootste importeur van ruwe olie in de wereld – afstapt van een economie die louter en alleen groeigeoriënteerd is om te evolueren naar een meer duurzame economie.

Olie

Grotere impulsen voor de vraag uit Europa zijn evenmin te verwachten door de gemengde economische ramingen voor de komende jaren. Het andere beslissende aspect voor de lage olieprijzen is de sterke Amerikaanse dollar van dit moment waardoor ruwe olie duurder is voor kopers buiten de VS.

Reden: olie wordt verhandeld in Amerikaanse dollar en hoe sterker de dollar, hoe meer kopers van hun eigen munt moeten gebruiken om ervoor te betalen. Door de toenemende kosten kan de vraag afnemen en kan de olieprijs dalen. En dat is precies wat we nu kunnen zien. Het feit dat de neerwaartse spiraal van de olieprijs vermoedelijk niet blijvend zal zijn, is aan de vraagzijde voornamelijk toe te schrijven aan de wereldeconomie, die naar mijn mening wellicht met 3,6 procent zal groeien volgend jaar en dus veel meer dan vorige jaren.

Aan de toeleveringszijde bestaat de kans dat de Organisatie van olie-exporterende landen (OPEC) op de markt zal interveniëren en de productievolumes op het gepaste moment zal verminderen om de prijzen te stabiliseren. In 2015 verwacht ik daarom geen grotere prijsevoluties meer, in eender welke richting.

Hierdoor is de markt van de ruwe olie niet erg interessant voor middellangetermijnbeleggers. De consumenten daarentegen zullen ervan blijven profiteren om hun benzinetank te vullen of extra huisbrandolie in te slaan, en zullen zich ook kunnen verheugen op een relatief voordelige winter in 2015.

Het beleggingsadvies weerspiegelt de mening van de auteur.